تشکر از خدای مهربونم

بنام خداوندی که داشتن او جبران همه نداشته های من است
می ستایمش ، چون لایق ستایش است . . .

روزی مردی خواب دید به عالم فرشتگان رفته است. در هنگام ورود، دسته بزرگی از فرشتگان را دید که مشغول باز کردن چیزهایی هستند که با پیک از زمین می آیند. او جلو رفت و پرسید: شما دارید چه کار می کنید؟ یکی از فرشته ها گفت: این جا بخش دریافت است. این جا ما دعاها و تقاضاهای مردم از خدا را دریافت می کنیم. مرد کمی جلوتر رفت و دوباره دسته بزرگی از فرشتگان را دید که چیز هایی را بسته بندی و به پیک ها تحویل می دهند. او پرسید:شما دارید چه کار می کنید؟ یکی از فرشتگان گفت: این جا بخش ارسال است. ما چیزهایی که مردم تقاضا کرده اند برای آن ها می فرستیم. مرد کمی جلوتر رفت و فرشته تنهایی را دید که بیکار نشسته. او پرسید: چرا شما بیکارید؟ فرشته گفت: کار من این است که تشکرهای مردم را پس بگیرم. وقتی چیزهایی که مردم نیاز داشتند به آن ها رسیده، باید خدا را شکر کنند. ولی افراد معدودی این کار را می کنند.

مرد پرسید: مردم چگونه باید خدا را شکر کنند؟

فرشته جواب داد: خیلی ساده، فقط کافیست بگویند خدایا شکر!

نمی دانم به کدامین قبله سجده ی شکرش را به جا آورم،نمی دانم به کدامین زبان ستایشش کنم.
آخر با کدامین آبرو به درگاهش روم و بر پایش بوسه زنم؟
چگونه جبران کنم این همه رحمانیتش را؟
چه تحفه ای به درگاهش ببرم، او که به من بارها و بارها نشان داد که تنهایم نگذاشته،و این بار بیش از پیش حضورش را در قلبم به اثبات رسانید.و در گوشم نجوا کنان گفت که همیشه با من است.
خدایم: قدر نعمتت را می دانم و به پاسش تا ابد پروانه می مانم.

گویند هر که عاشق به سویت آید شهید است.
خدایا این شهادت را به جان دل خریدم و بدون آن به سویت نخواهم آمد!

شکرت ای همیشه خوب ...