تبریک سال 1391

به نام آفریدگار بهار زیبا

اگر چه یادمان می رود که عشق تنها دلیل زندگـی است اما خـدا را شکر که هـر سال، نوروز و لحظه تحویل سال، بودن عشق را به یادمان می آورد .

با سلام و تبریک سال نو (نوروز 1391) به دوستان خوبم، با تمام وجود در این روزهای به یاد ماندنی آرزوی بهترین لحظه های عاشقانه رو برای تک تک شما از خدای بزرگ دارم .

نوروز این رفاقت را نگهبانی می کند که باور کنیم قلبـهایمان جای حضـور دوستانمان هستند و یادمان باشد که زیبایی های کوچک را دوست بداریم حتی اگر در میان زشتی های بزرگ باشند و یادمان باشد که دیگران را دوست بداریم حتی اگر ما را دوست ندارند . دوستان عزیزم بهار تنها یک نقطه دارد که اگر نقطه آن را برداریم بی معناترین کلمه میشود پس بیاییم همه باهم در این سال جدید آرزو کنیم نقطه دلمون برداشته نشود.

انشالله در بهار91 با کمک خدا بتونیم من(طلوع) و Angel جون عزیزم مطالب مفیدی رو تو وبلاگ براتون بذاریم.

دلم نیومد دعا و خواسته دلمون رو ننویسم :

گلها همه به اذن تو برخواسته اند / از بهر ظهور تو خود آراسته اند 

مردم همه در لحظه تحویل ، بی شک / اول فرج تو  از خدا خواسته اند . . . 

سعادت ، سخاوت ، سربلندی ، سروری ، سلامتی ، سرزندگی و سرور 

که بهترین هفت سین زندگی است را برای شما دوست عزیز آرزومندم . . .   

هر روزتان نوروز ، نوروزتان مبارک 
ممنون از دوستای خوبم مریم گلی  و شادان عزیز که اومدن بهار رو در پست قبلی تبریک گفتن

--------------------------------خاطره نوروزی-----------------------------------  

این روزا روزای قشنگیه و خیلی از خانواده ها مجلس بزم و عروسی دارن ما هم که این چند روز اول همش عروسی داشتیم می خوام براتون ی خاطره با مزه از جشن عقد یکی از فامیلامون که دیشب بود بگم خاطره از این قراره: 

طبق رسم و رسوم وقت دادن هدیه ها به عروس خانم سر سفره عقد بود و هر هدیه که میدادن (مثلا گوشواره) یکی از بچه های فامیل این شعرو میخوند و میگفت:« گوشواره عروس مال منه » بقیه جمعیت جواب میدادیم :« اَ اِ اُ چه پروووووو »   هدیه بعدی النگو بود باز شعر تکرار میشد :«النگو عروس مال منه » و همه در جواب میگفتیم :« اَ اِ اُ چه پروووووو » و گفتیم و گفتیم تا تمام هدیه ها داده شد بعد برادر زاده داماد که خیلی شیرین زبون بود و  چهار دستی گرفته بودنش که وسط عکس ها نپره و طفلک همش زار می زد و میگفت: داماد عموی خودمه ولم کنیییید...   وقتی هدیه دادن ها تموم شدو  گریه اش ایستاد با صدای بلند داد زدو گفت :« شوهر عروس مال منههههههههههههه...» و اینجا بود که همه جمعیت همراه عروس که از خنده روده برشده بودن  جواب دادن :« اَ اِ اُ چه پروووووو  اَ اِ اْ چه پروووووو   اَ اِ اُ چه پروووووو ...»  

راستی ی چیز دیگه نمیدونم من تازه با خبر شدم یا خبر جدیدی!!! (آخه این مدت که درس میخوندم سرم مثل کبک زیر برف بود و از هیچی خبر ندارم) داشتم میگفتم دیشب مراسم عقد دعوت بودیم خطبه عقد رو که خوندن من همش گوشام تیز بود که ببینم چند تا آقا داماد سکه مهر عروسش میکنه با کمال تعجب شنیدم 110 سکه ! با خوذم میگفتم چقدر کم... خوش به سعادت این داماد... چه عروس آسونگیری ... 

بعد متوجه شدم دولت خبر داده هر چند سکه مهر عروس کردید فقط موظفید 110 تا شو در صورت خواستن عروس بهشون بدید !!! اینجا بود که با خودم گفتم حالا داماد ها با خیال راحت پیشنهاد عروس هایی رو که می خوان تعداد سکه هاشون به اندازه سال تولدشون باشه رو چشم بسته می پذیرن (دوستان میتونن برای کلاسم که شده  تعداد سکه هاشونو  به اندازه تاریخ تولدشون بذارن) 

به نظرتون این طرح دولت خوبه؟؟؟